Rozdział XXX

Chodziłyśmy razem z Evą po wszystkich sklepach. Mama mojego chłopaka namawiała mnie na różne rzeczy, ale najbardziej uwzięła się na pewną granatową sukienkę.
-Nie przepadam za chodzeniem w sukienkach.- powiedziałam.
-Ale zobacz ta idealnie do Ciebie pasuję, musisz ją mieć.- odparła.
-Jakoś to mnie nie przekonuje.
-No proszę Cię, jak jej nie kupisz to ja ją kupię.- powiedziała.
-To proszę bardzo, do Pani też pasuje.
-Miało być bez pani.- powiedziała przez zaciśnięte zęby.- A jak ją kupię i tylko dla Ciebie.-dodała.
-Dobrze już dobrze, kupię ją.
-Nie chcesz żeby Twoja przyszła teściowa zafundowała Ci sukienkę?- zapytała.
-Nie lubię jak ktoś za mnie płaci.- odpowiedziałam.- Już ostatnio dziwnie się czułam jak Niall kupił mi sukienkę na pierwszą randkę.- dodałam.
-A tą z falbankami?- zapytała.
-Tak, z skąd wiesz?
-Kochanie, wysłał mi chyba 10 zdjęć i kazał wybrać dwie.- powiedziała.
-Ale dlaczego dwie?- zapytałam.
-Powiedział że z tych dwóch to on sam wybierze tą właściwą.
-I tak było, ona jest cudowna.
-Wiedziałam że wybierze właśnie ją.
-Ale skąd?
-Znam dobrze swojego syna.-odpowiedziała.- A teraz marsz do kasy, kupujemy to cudo.- zapiszczała jak nastolatka,  a ja roześmiałam się.
-A już miała nadzieje że Cię zagadałam i odpuścisz.
-Ja Kochanie nigdy nie odpuszczam.
-Teraz już to wiem.
Zapłaciłam za sukienkę i tak podobała mi się nie powiem że nie.
-To gdzie teraz?- zapytała.
-Może pójdziemy coś przekąsić?- opowiedziałam pytaniem.
-Bardzo dobry pomysł.
Poszłyśmy do jakiegoś kawiarni, gdzie zamówiłyśmy sobie po dużej kawie latte i czekoladowej muffinie.
Usiadłyśmy przy wolnym stoliku w rogu sali i zaczęłyśmy rozmyślać gdzie teraz pójdziemy. Miałyśmy już dużo torb z zakupami, które stały na dwóch krzesłach przy stoliku. W sumie to były tylko zakupy mamy Nialla, moja była tylko jedna torba z sukienką. W pewnym momencie w naszą stronę zbliżała się niewysoka blondynka, na początku nie mogłam skojarzyć skąd ją znam, ale po chwili dostałam olśnienia. Była to Holly.
-Dzień dobry pani Horan.- powiedziała z wielkim uśmiechem na ustach.

-Witam.- opowiedziała oschle Eva.
-Co tam u pani słychać?- zapytała od razu, nawet nie patrząc na mnie.
-Holly jak wiedziesz nie jestem sama i z tego co mi wiadomo to już poznałaś Monikę, więc wypadałoby się przywitać. Nie sądzisz?
- A no tak, Monika.- powiedziała dziwnym głosem.- Hej, fajnie Cię znowu spotkać.- powiedziała obojętnie.
-Cześć.- odparłam krótko.
-Więc co tam słychać proszę pani?- zapytała znów, przy okazji zdejmując torby z jednego krzesła żeby na nim usiąść.
-Po pierwsze to nie zaczyna się zdania od" więc", po drugie najpierw pyta się czy można się dosiąść, a po trzecie to nie bardzo mamy czas żeby z Tobą rozmawiać.- odpowiedziała jej Eva.- A tak po za tym to nic ciekawego.- dodała.- A nie jest pewna sprawa, Niall przyjechał do nas ze swoją narzeczoną.- kiedy powiedziała ostatnie słowo aż zakrztusiłam się kawą.
-Narzeczoną.- powtórzyła po niej blondynka.
-To nie powiedzieli Ci tego wczoraj?- zapytała zdziwiona mama Nialla.
-Nie.- powiedziała naburmuszona dziewczyna.
-No to teraz ja Ci to mówię.- na twarzy Evy malował się wielki uśmiech.- Będę mieć wspaniałą synową, nie sądzisz?- zapytała patrząc na blondynkę, która patrzyła na mnie wzrokiem jakby chciała mnie zabić.
-Tak, na pewno będzie wspaniałą.- powiedziała przez zaciśnięte zęby.- Przepraszam, ale muszę już iść, mam parę spraw do załatwienia.- dodała.
-Oj jak szkoda, a tak fajnie nam się rozmawiało. Szkoda, że chcesz prowadzić ze mną dyskusje jak mój syn przyjeżdża, ale liczy się gest. - powiedziała jej.
-Przepraszam, ja naprawdę muszę pędzić. Do widzenia.- odparła blondynka i już jej nie było.
Eva popatrzyła na mnie i powiedziała:
-Jak mogła nie pożegnać się z moją przyszłą synową?
Zaśmiałam się.
-Co Ci przyszło żeby powiedzieć jej, że jestem narzeczoną Nialla?- zapytałam po chwili.
-Zawsze chciałam tej smarkuli utrzeć nosa. Za bardzo wymądrzała się za młodzieńczych lat, ale w sumie to się nie zmieniło.- odparła.
-Mówiłaś prawdę z tym, że odzywa się do Ciebie tylko wtedy, kiedy jest tu Niall?
-Oczywiście, na co dzień to nawet " dzień dobry" nie powie mi w sklepie.
-Aha, czyli dalej coś chce od Nialla?
-Najwidoczniej.- powiedziała, ale widząc moją minę dodała.- Spokojnie Niall kocha Ciebie i nic tego nie zmieni, nawet ta jej obcisła sukienka.  
-Mam taką nadzieję.- odparłam nie patrząc na nią tylko w dal.
Dopiłyśmy i zjadłyśmy nasz lancz w ciszy, kiedy skończyłyśmy ruszałyśmy na podbój innych sklepów.
Po jakiś dwóch godzinach mamie Nialla znudziło się chodzenie po sklepach i postanowiła że wrócimy do domu.
Dzięki Bogu bo już nie mogłam chodzić. Nie mówię że nie lubię zakupów ale żeby tyle w nich przebywać to chyba lekka przesada. A najważniejszym powodem dla którego chciałam już wracać było to że Niall od godziny nie odpowiadał na moje SMS-y i jak najszybciej chciałam zobaczyć co było tego powodem.
Po drodze wstąpiłyśmy do supermarketu aby zrobić zakupy.
-Teraz to ja muszę zakupić dwa razy więcej produktów niż zwykle, bo jak jest Niall to nasza lodówka
świeci pustkami.- powiedziała ze śmiechem Eva.
-W to nie wątpię, jak byli w moim domu to mojej babci bardzo spodobał się to że jadł wszystko co mu postawiła przed nosem.
- To widzę że rodzinę już na swoją stronę przekabacił, nie mam pojęcia jak on to robi, ale zawsze mu się to udaje.
-Tej tajemnicy jeszcze nie poznałam. -odparłam z śmiechem.
Wypełniłyśmy wózek prawie po same brzegi i ruszyłyśmy do kasy. Zapłaciłyśmy i wyszłyśmy ze sklepu, szybko wpakowałyśmy wszystkie produkty do samochodu i pojechałyśmy w kierunku domu.
Po dwudziestu minutach byłyśmy pod domem. Zabrałyśmy wszystkie torby z zakupami i weszłyśmy do mieszkania.
-Już jesteśmy.- krzyknęłam wesoło i skierowałam się do salonu, moja mina zrzedła kiedy zobaczyłam że na kanapie siedzi...

***

Przepraszam za wszystkie błędy 

No to tak jest 30 rozdział i powiem wam że pomału kończą mi się pomysły, ale kilka jeszcze ich zostało ;)


Dziękuje za wszystkie komentarze ;**
Kocham Was za to że komentujecie, to wiele dla mnie znaczy ;)
Dziękuje  ;**
Do następnego ;**

***

Ja wiedziałam że my ( ja i Niall) do siebie idealnie pasujemy :P

A jak nie on to jest ktoś jeszcze z września :D

To taki żarcik :))


***

Jeśli macie ochotę to jasne piszcie na gg, z miłą chęcią z Wami pogadam ;P