Rozdział XVI

Proszę jeśli masz zamiar tylko zareklamować swój blog nawet nie czytając mojego to nawet nie męcz się i nie wpisuj tego w komentarzach. 

Uwierzcie jeśli ktoś nowy dodaje komentarz na tym blog, ja wchodzę na jego profil i jeśli mam bloga wchodzę na niego i czytam. 

Naprawdę. 

Nie lubię czegoś takiego. 

Może Was w jakiś sposób teraz uraziłam, ale to naprawdę jest denerwujące.

Możecie chociaż sprawiać pozory że czytacie, a nie tylko wkleicie link i tyle. 

Dziękuje za uwagę.

Teraz zapraszam do czytania rozdziału ;))


*Perspektywa Nialla*

Operacja Monika trwała już dwie godziny, strasznie się niecierpliwiłem.
Ile to jeszcze biedzie trwało?- pytałem sam siebie.
Wstałem i zacząłem chodzić w tą i z powrotem po korytarzu.
-Uspokój się- powiedział Liam.
-Nie mogę , ile to jeszcze będzie trwało?
-Tyle ile trzeba- odparł spokojnie Li.
-Jezu.
-Martwisz się? - zapytała.
-A Ty nie? - odparłam pytaniem.
-No jasne że tak , ale ja martwię się jako przyjaciel, a Ty jako chłopak który ja kocha.
-To źle?- zapytałem.
-Nie no co Ty- odpowiedział mi Andrzej- cieszę się że to właśnie Ty, a nie któryś z tych idiotów.
-Bardzo zabawne- powiedział Lou.
Zobaczyłem lekarkę Moniki, więc szybko do niej podbiegłem i jak i cała reszta.
-I co z nią?- zapytałem.
-Mam tak jakby dwie wiadomości.
-Jakie? - zapytaliśmy chórem.
-Operacja zakończyła się pozytywnie, ale pod koniec pojawiły się pewne komplikacje i ...
-I? - dopytywaliśmy wszyscy.
-Monika zapadła w śpiączkę- skończyła.
-Co? To nie możliwe. Gdzie ona jest?
-Właśnie przewożą ja na sale.
-Która sala? - pytałem coraz szybciej.
-204, ale....
Nie słyszałem jej, pobiegłem w kierunki pokoju. Gdy wszedłem do środka i zobaczyłem ją, coś we mnie pękło. Leżała podpięta do mnóstwa kabelków, nie wytrzymałem i rozpłakałem się. Podszedłem do niej  i nachyliłem się nad nią , pocałowałem ją i powiedziałem:
-Kocham Cię, zawsze Cię kochałem. - złapałem ja za rękę.- Nie tak miałem Ci to powiedzieć. Ale to nic , kocham Cię całym sercem. Zawsze i na zawsze.
Do sali weszli pozostali. Aga na widok przyjaciółki wybuchła płaczem, Lou mocno ja do siebie przytulił. Ewela płakała w ramionach Kamila, a Karolina była wtulona w Zayna. Harry i Liam ocierali łzy które spływał im po policzkach. Andrzej podszedł do siostry i pocałował ja w czoło, a z jego oczu wypływały łzy. Siedzieliśmy w ciszy nikt nie miał siły na rozmowę, każdy bił się z własnymi myślami. Po 22 do sali weszła lekarka i powiedziała:
-Jedzcie do domu, prześpijcie się. Jej nic się tu nie stanie, będę przy niej. A wy wrócicie jutro, dobrze?
Wszyscy przytaknęli i ruszyli do wyjścia. A ja nie chciałem jej zostawiać.
-Niall , chodź.- powiedziała słabym głosem Agnieszka.
-Nie zostawię jej- odparłem-Mogę zostać?- zwróciłem się z tym pytaniem do pani doktor- Proszę.- dodałem.
Ona popatrzyła na mnie , potem na Monikę. Zastanowiła się chwilę.
-Dobra , ale tylko Ty- odparła w końcu.
-Dziękuje.
Wszyscy wyszli z sali, zostałem sam z Moniką:
-Proszę Cię nie zostawiaj mnie, nie dam rady bez Ciebie. Kocham Cię , wródź do nas, do mnie.- powiedziałem to na jednym wdechy, po moich policzkach znowu popłynęły łzy- Kocham Cię- powiedziałem jeszcze raz i pocałowałem jej dłoń, którą dalej trzymałem w swoich rękach.
-Mów do niej cały czas, możliwe że to słyszy- powiedziała dr. Stawska- A takie słowa na pewno sprawią że obudzi się szybciej.
Popatrzyłem na nią i uśmiechnąłem się smutno. A lekarka dodała:
-Ona też Cię kocha, jak się obudzi na pewno powie Ci to .
-Dziękuje.
-Nie masz za co , miłość sprawia różne cuda. A wasza jest tak wielka, że nie widzę innego wyjścia aby nie mogła się spełnić do końca. To jeszcze nie pora na to aby ona odeszła.- powiedział i wyszła.
Popatrzyłem na twarz dziewczyny i powiedziałem :
-Widzisz wszyscy o tym wiedzieli, a my sami nie mogliśmy tego sobie powiedzieć. Jeśli będę miał taka szanse, będę mówił to przez cały czas. Proszę, więc daj mi taką możliwość i obudź się . Kocham Cię. - na koniec pocałowałem ja delikatnie w usta.

***

Nie wiem jak na to zareagowałyście, ale myślę że większość się tego spodziewała...

I pewnie was nie zaskoczyłam , ale cóż .

Nie będę już pisać że, mi się nie podoba bo to sensu nie ma , jak coś to zachowam to dla siebie. 

I liczę na to że to Wy powiecie mi czy jest do fajne czy nie :P 

Dziękuje za komentarze ;**

Kocham Was :D