Prolog

Jeszcze pół roku temu żyła marzeniami, ale to było pół roku temu. Dalej jest marzycielką, chodź teraz boi się zamknąć oczy w obawie przed tym czy obudzi się na drugi dzień. Całe zamieszanie zaczęło się pamiętnego październikowego dnia , kiedy to zemdlała w szkole. Wszyscy myśleli że to tylko przemęczenie, zbyt dużo obowiązków , bo kto mądry bierze na siebie tak wiele. Szkoła, praca, pomoc siostrze przy opiece nad dziećmi, obowiązki domowe, pomoc przyjaciółkom w ich trudnych związkach i można by wiele wymienić ale to nie chodzi o to. Łudziła się że zrobią jej parę badań, poleży kilka dni w szpitalu , lekarz walnie jej wykład o tym aby się tak nie przemęczała . Tak to były tylko złudzenia. Przez tą całą sytuacje postanowiła zrobić listę rzeczy, które musi zrobić zanim ... Te słowa nie mogą przejść jej przez gardło, gdy tylko o tym myśli łzy zaczynają spływać po jej twarzy, chodź starała się to ukryć przed bliskimi nie wierzyła w to że kiedyś wyzdrowieje. Jej nadzieja umarła, razem z jej marzeniami. 

Chociaż może nie do końca, ma trzy wspaniałe przyjaciółki które zrobią wszystko aby nadzieja powróciła, bo nadzieja nigdy nie umiera.
Dzięki nim wszystko obróci się o 180 stopni.